تحقیق و بررسی menuجستجو موضوعی با کلمات کلیدی Academia (1)Access (10)Africa (4)Anonymity (6)Arab Spring (5)Art (8)Article 19 (1)Atheism (1)Australia (1)Blasphemy (7)Blogger (2)Brazil (2)Burma (1)Canada (2)Celebrity (2)Censorship (14)China (3)Christianity (7)Civility (15)Copyright (1)Corruption (1)Defamation (10)Democracy (12)Denialism (1)Denmark (1)Discrimination (6)Education (10)Egypt (2)Europe (3)Exclusion (1)Facebook (2)France (3)Freedom (24)Genocide (2)Germany (5)Google (4)Governance (7)Hate speech (8)Hinduism (1)History (9)Homosexuality (3)Humour (1)India (3)Internet (24)Internet companies (1)Islam (11)Japan (2)Journalism (11)Kenya (2)Knowledge (13)Language (2)Latin America (3)Law (20)Liberalism (8)Literature (2)Media (19)Memory laws (2)Middle East (7)Minorities (1)Money (2)Morality (5)Multiculturalism (5)National security (11)Net neutrality (9)Netherlands (2)Nudity (5)Pakistan (1)Poland (1)Politics (20)Pornography (4)Power (24)Privacy (12)Protest (8)Public Morality (14)Race (1)Radio (1)Regulation (3)Religion (17)Reputation (11)Right to information (19)Russia (2)Satire (5)Saudi Arabia (1)Science (2)Singapore (1)Social media (9)South Africa (2)Southeast Asia (1)Syria (1)Technology (9)Terrorism (2)Turkey (3)Twitter (5)United Kingdom (5)United States (8)Violence (11)Wikipedia (3) چرا «مکانیزم یکپارچهسازی» اتحادیه اروپا باید از تاریخ فاصله بگیرد؟ کلاوز لگوی و هورث مایر توضیح میدهند که چرا قوانین حافظه تاریخی، راه درستی برای اروپاییان در بحث و یادآوری گذشتههای تلخ و دشوارشان نیست.
چرا «مکانیزم یکپارچهسازی» اتحادیه اروپا باید از تاریخ فاصله بگیرد؟ کلاوز لگوی و هورث مایر توضیح میدهند که چرا قوانین حافظه تاریخی، راه درستی برای اروپاییان در بحث و یادآوری گذشتههای تلخ و دشوارشان نیست.