کمتر از یک دانشگاه علوم انسانی

آیا دانشگاه ییل باید فعالیتش در کشور سنگاپور که در آن حقوق بشر و آزادی بیان با محدودیت‌های بسیاری مواجه است را متوقف کند؟ کیت انگلهارت مروری بر دلایل موافقان و مخالفان دارد.

مطالعه موردی

در مارس ۲۰۱۱، دانشگاه ییل از طرح خود برای راه‌اندازی دانشگاهی با همکاری دانشگاه ملی‌ سنگاپور (NUS) پرده برداشت. کالج ییل – NUS اولین دانشگاه علوم انسانی‌ سنگاپور خواهد بود که روی آموزش ” دستاوردهای مهم تمدن‌های شرق و غرب از طریق گفتگوی بین آنها” تمرکز دارد، این کالج توسط هیأت علمی‌ دانشگاه ییل مدیریت می‌شود اما در محل دانشگاه NUS خواهد بود و دولت محلی اعتبار آن را تأمین می‌کند.

در ماه‌های اخیر، این پروژه مشترک با انتقادهایی مواجه شده است. مخالفان، دانشگاه  ییل را متهم می‌کنند به عقب‌نشینی از ارزش‌ها و اخلاق مترقی خود با راه اندازی دکانی در سنگاپور، کشوری که “دولت آن سابقه‌ای طولانی در اعمال محدودیت بر آزادی بیان،آزادی تشکل‌ها و تجمع‌های صلح‌آمیز دارد”. روزنامه نیویورک تایمز تأیید می‌کند که “به مانند دانشجویان دیگر دانشگاه‌های سنگاپوری، دانشجویان ییل – NUS هم اجازه نخواهند داشت که در اعتراضات سیاسی شرکت و یا با تشکیل گروه‌هایی از احزاب مورد نظرشان در محیط دانشگاه حمایت کنند”.

برخی از منتقدین پرسروصدای این دانشگاه، ساکنان خود دانشگاه هستند. هیأت علمی‌ دانشگاه ییل در آوریل ۲۰۱۲، با انتشار بیانیه‌ای نمادین، “نگرانی” خود را از وضع حقوق مدنی و سیاسی سنگاپور ابراز کرد. یکی‌ از اساتید دانشگاه ییل صریحاً دانشگاه را به “دنبال پول بودن” متهم نمود. دیگری با انتشار مطلبی در ستون هافینگتون پست  مدعی شد که دانشگاه ییل مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار برای این معامله از سنگاپور دریافت خواهد کرد. اما دانشگاه ییل منکر هرگونه سود مالی از این همکاری مشترک شده است.

در سرمقاله نشریه دانشجویی ییل دیلی نیوز، گفته شد: “متاسفانه کاملاً روشن است که آزادی در گام‌های بعدی زدوبند دانشگاه ییل در سنگاپور قرار دارد”. بعضی‌ از منتقدین حتی خواهان لغو کامل این همکاری شده اند.

اما در دیگر سوی ماجرا، موافقان این حرکت را به خاطر پتانسیل آموزشی و نقشی که در “احیای بنیادین علوم انسانی” خواهد داشت، می‌ستایند. در حالی‌ که مقامات دانشگاه ییل می‌گویند که باید به محدودیت‌های موجود در کشور میزبان احترام گذاشت، اما از منظری حقوق بشری، تأکید دارند که وجود تبادل بین فرهنگی بهتر از هیچ است و از آزادی آکادمیک (برای تحقیق و انتشار آزادانه) بنا بر گزارش‌ها محافظت خواهد شد.

نظر نویسنده

آیا یک دانشگاه باید فعالیت خود را در کشورهای خارجی که برخوردار از سطح مشابهی از حقوق بشر برای شهروندان نیستند، متوقف کند؟ این موضوع حوزه‌ای بسیار فراتر از ییل را در برمی‌گیرد. برخی صاحب نظران به راه‌اندازی دانشگاه مجازی توسط برخی دانشگاه‌های غربی در کشورهایی که از حداقل سطح مطلوب حقوق بشر هم برخوردار نیستند نیز اشاره کرده اند. دانشگاه المامتر کرنل شعبه‌ای در قطر دارد، که توانسته از این دست توجه‌ها و موشکافی‌ها پیش آمده برای دانشگاه ییل، بگریزد. حتی سؤالاتی که پیشتر آمد می‌تواند در حوزه‌هایی فراتر از امور آکادمیک نیز مطرح باشد. به یاد آوریم واکنش‌ها به برنامه توییتر برای سانسور جداگانه توییت‌ها بسته به هر کشوررا که به بهانه پیروی از قوانین آزادی بیان مختلف در کشورهای گوناگون طرح شد.

من با ادعاهای مخالفین، که در نوشته استاد دانشگاه ییل، کریستوفر ال میلر در سایت وقایع‌نگاری آموزش عالی به خوبی جمع‌آوری شده، همراه هستم. همان‌طور که میلر به درستی اشاره می‌کند، بحث بر سر اصول است؛ و صحبت از اینکه آیا سنگاپور تا آنجا پیش می‌رود که حقوق دانشجویان کالج ییل – NUS را محدود کند یا خیر در درجه دوم قرار دارد. یکی از نکات مهم، اشاره میلر، به عنوان یک فرد هم‌جنسگرا، به این امر است که روش زندگی و هویتش، او را در آخر قوانین سنگاپور قرار خواهد داد.

 و البته برای ایجاد تعادل در بحث، من از تصمیم دانشگاه ییل برای راه‌اندازی کالج ییل – NUS حمایت می‌کنم. برقراری تعامل با دانشجویان سنگاپور و دولت محلی آن، هرچند محدود، اما به مراتب بهتر از نبود ارتباط است. از دیرباز مبادلات آموزشی به عنوان مجرایی برای تبادل فرهنگی‌ قرار گرفته و نه انزوا و گوشه‌گیری.  مرثیه‌خوانی میلر مبنی بر چرایی تأسیس نکردن این کالج در شهر دیگری چون پاریس نیز به نظر جای بحثی ندارد و خیلی پرت است.

همان‌طور که رئیس دانشگاه ییل، ریچارد لوین توضیح داد: “ما با این همکاری هم به دنبال توسعه دوره‌های آموزشی علوم انسانی‌ در آسیا هستیم و هم تعلیم و تربیت همراه با رویکردی انتقادی را در آنجا ترویج می‌کنیم. اینها هرکدام اهداف باارزشی برای یک نهاد بزرگ امریکایی به شمار می‌روند.”

- Katie Engelhart

بیشتر بخوان:


دیدگاه‌ها (1)

دستگاه اتوماتیک ترجمه توسط گوگل ترنسلیت فراهم است. ترجمه‌های مذکور باید ایده‌ای کلی درباره نظر کاربران به شما بدهند اما نمی‌توان به صحت آن‌ها کاملا اتکا کرد. لطفا ترجمه‌ها را با در نظرگرفتن این مساله بخوانید.

  1. Here’s the cartoon I did on Yale in Singapore et al:
    http://wwwtheamericandissidentorg.blogspot.com/2014/05/rudy-h-fichtenbaum.html

    G. Tod Slone, Ed.
    The American Dissident

به زبان دل‌ خواه خود نظر بدهید

نکات برجسته

به سمت چپ بروید و مطالب مشخص شده را بیابید.


بحث آزادی بیان یک پروژه تحقیقاتی‌ برنامه دارندرف است در مطالعات آزادی در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد

مشاهده وبسایت دانشگاه اکسفورد