آیا الگوریتم گوگل می‌تواند همسر یک سیاستمدار را بدنام کند؟

نام همسر رئیس‌جمهور پیشین آلمان، “Bettina Wulff” را در گوگل تایپ کنید، آن‌گاه افزونه جست‌وجوی خودکار گوگل، کلمه “escort” را به آن خواهد افزود. آیا اضافه شدن این کلمه، نوعی تهمت به حساب می‌آید؟ سباستین هومپفر به این مسئله می‌پردازد.

وقتی کاربران گوگل به جست‌وجوی نام بتینا ولف در آلمانی یا انگلیسی می‌پردازند، افزونه جست‌وجوی خودکار پیشنهاد می‌دهد که عبارت “escort” (دختر همراه) یا معادل آلمانی «تن‌فروش» و «محله فاحشه‌ها» را به انتهای جستار خود بیافزایند. این امر ناشی از شایعات گسترده اما ثابت‌نشده‌ای پیرامون همسر رئیس جمهور سابق آلمان است که در ابتدا توسط رقبای سیاسی شوهرش به آن‌ها دامن زده شد.

در هشتم سپتامبر 2012، خانم ولف به دلیل تهمت و افترا، دادخواستی علیه گوگل به جریان انداخت که طی آن این شرکت را متهم به «تخریب اعتبار» خود کرده بود. ولف هم‌چنین علیه گونثر جاش، مجری سرشناس تلویزیون آلمان، به خاطر بحث از این شایعات طرح دعوی کرد و اظهارنامه‌هایی بازدارنده و محدودکننده نیز به 34 انتشارات در آلمان و سایر کشورها فرستاد. در یک مصالحه، جاش توقف صحبت از شایعات را پذیرفت و دادگاه‌ها نیز چندین انتشارات را به پرداخت غرامت به ولف محکوم کردند.

گوگل در پنج پرونده مشابه در آلمان پیروز شده است و تا کنون از اعمال تغییر در این پیشنهادهای خودکار سرباز زده است با این استدلال که «واژه‌هایی که در افزونه جست‌وجوی خودکار گوگل پیشنهاد می‌شوند، بازتاب واقعی جستارهای کاربران است» و به صورت الگوریتمی و بدون هرگونه دخالت ویرایشی مشخص می‌شوند. اگرچه گوگل پیشنهادهای جست‌وجوی خودکار را به دنبال دادخواست‌های مربوط به مالکیت فکری یا افترا در کشورهای ژاپن،فرانسه و بریتانیا تغییر داده است. هم‌چنین به منظور جلوگیری از پیشنهادهای غیرقانونی یا متعرضانه، این سامانه به طور دائمی برای جست‌وجوی چند واژه از جمله “Cocaine” (کوکائین) و “schoolgirl” (دختر مدرسه‌ای) غیرفعال شده است.

گوگل در سایت پشتیبانی خود می‌گوید افزونه جست‌وجوی خودکار به کاربران اجازه می‌دهد تا «با استراحت دادن به انگشتان خود» به آسانی «یک جست‌وجوی دلخواه را تکرار کنند». این شرکت در ادامه از «اعمال یک مجموعه سیاست‌های حذفی کمرنگ برای هرزه‌نگاری، تعرض، سخن تنفرآمیز و اصطلاحاتی که برای یافتن محتوای ناقض کپی‌رایت به کار می‌روند»، خبر می‌دهد. چنان که از قضیه ولف هویداست، پیشنهادهای جست‌وجوی خودکار می‌تواند بسیار متفاوت از نتایج اولیه جست‌وجوی واقعی باشد.

بیشتر بخوان:


دیدگاه‌ها (3)

دستگاه اتوماتیک ترجمه توسط گوگل ترنسلیت فراهم است. ترجمه‌های مذکور باید ایده‌ای کلی درباره نظر کاربران به شما بدهند اما نمی‌توان به صحت آن‌ها کاملا اتکا کرد. لطفا ترجمه‌ها را با در نظرگرفتن این مساله بخوانید.

  1. A great piece!
    Dominic’s comment reminds me of Michael Bloomberg’s recent attempt of preventing just that by buying around 400 domains that included his name, including unfavourable ones like MichaelBloombergisaWeiner.nyc or BloombergistooRich.nyc.
    Unsurprisingly, this backfired as media outlets began reporting on the full list of bought domains…

  2. If person have rightful demands on institutes’ product, it should listen what subscriber said. The attitude toward every Internet company is necessary.

    After that, the company ought to think about public affects. Then, make a deeply thinking about how to balance personal privacy and fair of information.

  3. This is a great article and a tough question to argue either way.

    It gives me an idea: If I am going to run for political office I will get my campaign team to produce many websites saying how I am a nice guy. Then when people search my name it will autocomplete “Dominic Burbidge nice guy”. Who knows, maybe my political opponents will then sue Google.

به زبان دل‌ خواه خود نظر بدهید

نکات برجسته

به سمت چپ بروید و مطالب مشخص شده را بیابید.


بحث آزادی بیان یک پروژه تحقیقاتی‌ برنامه دارندرف است در مطالعات آزادی در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد

مشاهده وبسایت دانشگاه اکسفورد