آیا روزنامه‌نگاران نیازی به داشتن مدرک دارند؟

مجلس سنای برزیل قانونی را احیا کرده است که روزنامه‌نگاران را ملزم به داشتن مدرک روزنامه‌نگاری می‌کند. تصویب اصلاحیه پیشنهادی قانون اساسی نیز می‌تواند منجر به ایجاد محدودیت بیشتر بر این حرفه شود. فیلیپ کورآ می‌نویسد:

مطالعه موردی

در ژانویه 2009، دیوان عالی کشور برزیل قانونی که داشتن مدرک روزنامه‌نگاری برای همه فعالیت‌های روزنامه‌نگاران را الزامی می‌کرد، لغو نمود. دیوان عالی در حکم نهایی خود اظهار داشت که این قانون در سال 1969 در رژیمی نظامی و شرایطی متفاوت وضع شده و حقوق اساسی‌ چون آزادی بیان و آزادی اطلاعات را نقض می کرد. در این حکم، دیوان اشاره خاصی به رأی مشورتی داشت که در آن، دیوان آمریکایی حقوق بشر حکم می‌کرد که وضع چنین شرایطی برای روزنامه‌نگاران، مغایر ماده سیزده کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر، که برزیل از امضاکنندگان آن است، می باشد.

تصمیم دیوان بسیار بحث بر انگیز بود؛ مخالفان معتقد بودند که این تصمیم، ساختار قانونی کاری و استخدامی روزنامه‌نگاران که ظرف چهل سال شکل گرفته را از بین می برد و منجر به شرایط بدتر، دستمزدهای پایین تر، استخدام ناپایدار و ناکارآمدی روزنامه‌نگاران در اتاق‌های خبر خواهد شد. آنهایی که با تصمیم اتخاذ شده موافق بودند، مدعی بودند که برزیل در حال حرکت به سوی جامعه‌ای دموکراتیک تر است. البته بحث به اینجا خاتمه نیافت.

در آگوست 2012 و در پی لابی گری متمرکز فدراسیون ملی خبرنگاران، مجلس سنای برزیل نه ‌تنها قانون لزوم داشتن مدرک برای روزنامه‌نگاران را بار دیگر به اجرا درآورد، بلکه اصلاحیه ای نیز بر قانون اساسی تصویب کرد. پیش‌نویس اصلاحیه حاکی از این است که “غیرخبرنگاران” یعنی کسانی که “قرارداد استخدامی نداشته و درباره موضوعات فنی، علمی یا فرهنگی مرتبط با تخصصشان می‌نویسند، بدین منظور که توسط خودشان و با مسئولیت خودشان منتشر شود”، تنها اجازه دارند با عنوان همکار، مطلب خود را چاپ کنند. پیش‌نویس لایحه در سنا تصویب شده است، اما باید در کنگره هم تصویب شود.

نظر نویسنده

بسیاری از کشورهای دموکراتیک در این باره بحث کرده‌اند که آیا داشتن مدرک روزنامه‌نگاری باید برای روزنامه‌نگاران الزامی باشد یا خیر، اما الزام روزنامه نگاران به داشتن مدرک دانشگاهی و به‌ ویژه در رشته روزنامه‌نگاری بسیار نادر است. برزیل با این اقدام به وضع ناخوشایند بی‌اعتنایی و تمسخر حقوق بین الملل، که تحمیل چنین محدودیت‌هایی برای روزنامه نگار شدن را مغایر حقوق بشر می داند، باز گشته است.

هرچند من معتقدم که دولت این حق را ندارد که تعیین کند چه کسی می تواند روزنامه‌نگار باشد، و چه کسی نمی تواند، روزنامه‌نگاری مطلوب که در خدمت اهداف عمومی جامعه است، ضرورتا از نظام های قانون زدایی شده ناشی نمی شود. انحصارهای رسانه‌ای به راحتی می‌توانند استانداردهای پایین را در اتاق‌های خبر خود اعمال کنند و در عین حال سهم خود را از بازار داشته باشند.

اگرچه من معتقدم مدرک در روزنامه‌نگاری نباید الزام قانونی داشته باشد، اما این بدین معنا نیست که مدرک‌های روزنامه‌نگاری بی اهمیت هستند. شاید داشتن مدرک یک راه برای روزنامه‌نگار شدن باشد، اما مطمئناً تنها راه نیست. با این کثرت وبلاگ‌نویسان و شهروند-روزنامه‌نگاران، پاسخ به این پرسش که چه کسی “حق دارد” روزنامه‌نگار باشد، به‌ویژه برای شرکت‌های رسانه‌ای که روزانه از محتواهای مخاطب‌ساخته استفاده می‌کنند، پیچیده تر می شود.

- Felipe Correa

بیشتر بخوان:


دیدگاه‌ها (0)

دستگاه اتوماتیک ترجمه توسط گوگل ترنسلیت فراهم است. ترجمه‌های مذکور باید ایده‌ای کلی درباره نظر کاربران به شما بدهند اما نمی‌توان به صحت آن‌ها کاملا اتکا کرد. لطفا ترجمه‌ها را با در نظرگرفتن این مساله بخوانید.

  1. دیدگاه شما در انتظار بررسی است.

    It would be interesting to know whether other countries have similar regulations for journalists. In which countries journalists need a diploma or a license? Post here if you know any.

به زبان دل‌ خواه خود نظر بدهید

نکات برجسته

به سمت چپ بروید و مطالب مشخص شده را بیابید.


بحث آزادی بیان یک پروژه تحقیقاتی‌ برنامه دارندرف است در مطالعات آزادی در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد

مشاهده وبسایت دانشگاه اکسفورد